آیا «صرع» قابل درمان است؟

صرع وضعیتی است که باعث تشنج می شود. این تشنج‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که تکانه‌های الکتریکی مغز به‌طور غیرعادی عمل کرده و سیگنال‌های نامنظمی ارسال می‌کنند. به این فکر کنید که مغز با این پیام‌های هولناک گیج می‌شود و نتیجه آن یک تشنج است.

صرع می تواند رانندگی، راه رفتن در خیابان یا پختن شام را به یک فعالیت خطرناک تبدیل کند زیرا هرگز نمی دانید چه زمانی ممکن است تشنج رخ دهد. اما معمولاً می توان صرع را از طریق دارو و سایر درمان ها به خوبی مدیریت کرد. یادگیری چگونگی کاهش خطر تشنج از طریق تغییر سبک زندگی و یادگیری عوامل محرک نیز می تواند به شما در مدیریت بهتر صرع کمک کند.

مدیریت پزشکی صرع

حدود 70 درصد از افراد مبتلا به صرع می‌توانند حملات صرع را با دارو و انواع خاصی از جراحی مدیریت کنند، اما مهم است بدانید که صرع قابل درمان نیست و همیشه خطر ابتلا به تشنج دیگر وجود دارد.

صرع معمولاً در افراد جوان و اغلب بین سنین 5 تا 20 سالگی شروع می شود، اگرچه ممکن است هر فردی را درگیر کند. اغلب اوقات، افراد مبتلا به صرع فرد دیگری را در خانواده خود دارند که صرع یا تشنج دارد.

گاهی اوقات تشنج ممکن است توسط چیزی که خارج از کنترل شما است ایجاد شود. با وجود مصرف داروها برای مدیریت صرع، تب شدید ممکن است منجر به تشنج شود. بالا یا پایین بودن گلوکز یا سدیم خون یا مصرف برخی داروها نیز می تواند باعث تشنج شود.

علائم صرع

اولین علامت صرع تشنج است. اما انواع مختلفی از تشنج با علائم متفاوت وجود دارد. برخی از علائم تشنج عبارتند از:

  • انقباض خفیف تمام یا قسمت‌های بدن از جمله بازوها، دست‌ها و پاها
  • تشنج هایی که کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهند
  • از دست دادن هوشیاری
  • تکان دادن صورت
  • تحت تأثیر قرار گرفتن تکلم
  • سکون ناگهانی با یک نگاه خالی
  • از دست دادن موقت کنترل مثانه یا روده

بیشتر تشنج ها فقط چند دقیقه یا حتی چند ثانیه طول می کشند. و بیمار هیچ خاطره ای از تشنج در خاطر ندارد و نمی داند که هنگام شروع تشنج چه اتفاقی افتاده است.

تشخیص صرع

پزشک ممکن است یک معاینه عصبی و یک معاینه فیزیکی کامل انجام دهد تا علت تشنج را مشخص کند و صرع را تشخیص دهد. آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص صرع عبارتند از:

  • نوار مغز برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی مغز
  • شیر نخاعی برای جمع آوری مایع نخاعی برای تجزیه و تحلیل
  • تست های تصویربرداری، مانند ام آر آی یا سی تی اسکن، از سر

این آزمایش‌های خون معمولاً برای کمک به تشخیص صرع یا رد سایر اختلالات استفاده می‌شوند:

  • آزمایشات عملکرد کبد و کلیه
  • آزمایشات گلوکز خون
  • شمارش کامل خون و شیمی خون
  • آزمایش هایی برای تشخیص یا رد هر گونه بیماری عفونی

درمان صرع

صرع را می توان با چندین استراتژی درمان کرد. معمولاً برای کنترل تشنج و درمان صرع به دارو نیاز است. این داروهایی که معمولاً تجویز می شوند، ضد تشنج نامیده می شوند.

دارو به تنهایی همیشه نمی تواند تشنج را متوقف یا کاهش دهد. دستگاهی به نام محرک عصب واگ ممکن است به درمان صرع کمک کند اگر با دارو تسکین نیابید. محرک با جراحی در قفسه سینه قرار می گیرد. این عصب بزرگ (عصب واگ) را که از گردن می گذرد، به صورت الکتریکی تحریک می کند. این دستگاه در پیشگیری از تشنج در برخی افراد موفق است، اما حتی یک محرک عصب واگ نیز نمی تواند به طور کامل از وقوع تشنج جلوگیری کند.

برخی از پزشکان برای کمک به مدیریت صرع، یک رژیم غذایی پرچرب و کم کربوهیدرات را توصیه می کنند. این رژیم کتوژنیک نامیده می شود و ممکن است به بیش از نیمی از افرادی که تنها با دارو بهبود نیافته اند کمک کند.

اگر نمی توانید با داروها، رژیم غذایی یا یک محرک عصب واگ کنترل خوبی بر تشنج داشته باشید، جراحی مغز برای اصلاح مشکل ممکن است یک گزینه باشد.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر برای اولین بار دچار تشنج شدید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید تا علت را بررسی کند. اگر قبلاً تشخیص داده شده است که صرع دارید، هر گونه تغییر در تشنج خود را به پزشک خود اطلاع دهید.

جلوگیری صرع

اگرچه هیچ راهی برای پیشگیری از صرع وجود ندارد، اما می‌توانید اقدامات زیر را برای جلوگیری از تشنج انجام دهید:

  • الکل ننوشید، از مواد مخدر غیرقانونی استفاده نکنید و سیگار نکشید.
  • هنگام ورزش یا فعالیتی که می تواند منجر به آسیب سر شود، سر خود را با کلاه ایمنی محافظت کنید.
  • هر شب به اندازه کافی بخوابید.
  • تمام تلاش خود را برای جلوگیری از سرماخوردگی یا آنفولانزا انجام دهید.
  • با پزشک خود در مورد تمام داروهای تجویزی خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که آنها تشنج را تشدید نمی کنند.
  • همیشه تمام داروهای صرع خود را طبق دستور مصرف کنید.
  • راه های سالمی برای مقابله با استرس پیدا کنید.

عوارض صرع

صرع می تواند منجر به مشکلات عاطفی و اجتماعی، به ویژه در کودکان شود. آنها ممکن است. در صورت افتادن یا ضربه به سر و یا در صورت رانندگی یا استفاده از ماشین آلات، تشنج می تواند باعث آسیب شود. سایر عوارض شامل آسیب دائمی به مغز به دلیل کمبود اکسیژن در هنگام تشنج است.

داروهای مورد استفاده برای درمان صرع ممکن است باعث عوارض شوند. اگر باردار هستید، برخی از این داروها ممکن است منجر به نقایص مادرزادی جدی شوند.

نکات کلیدی که باید به خاطر بسپارید

  • از آنجایی که تشنج در هر زمانی ممکن است رخ دهد، خود را برای وقوع آن آماده نید.
  • اگر تشنج های کنترل نشده دارید، برای کاهش خطر تصادف رانندگی نکنید.
  • یک دستبند هشدار پزشکی تهیه کنید تا مردم بدانند در صورت بروز تشنج چه کاری انجام دهند.
  • اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، تحت نظر پزشک باشید