اختلال در الگوی حرکت به چه معناست؟

انواع مختلفی از سبک‌های راه رفتن وجود دارد که طبیعی در نظر گرفته می‌شوند. با گذر زمان و بزرگ شدن کودک نحوه راه رفتن او نیز تغییر خواهد کرد. کودکان یک ساله قدم‌های کوچکی بر می‌دارند و در هنگام راه رفتن بازوی خود را تکان نمی‌دهند، هنگامی که پای آن‌ها روی زمین قرار می‌گیرد سینه پا اولین قسمتی است که با زمین تماس خواهد داشت.

الگوی راه رفتن

در سن ۱۸ ماهگی اکثر کودکان ابتدا پاشنه پای خود را روی زمین می‌گذارند و بازوهای خود هنگام راه رفتن تکان می‌دهند اما همچنان فاصله پای آن‌ها زیاد است تا تعادل داشته باشند. در سن سه سالگی الگوی راه رفتن آن‌ها شباهت بیشتری به نحوه راه رفتن افراد بزرگسال دارد و پای آن‌ها به هم نزدیک‌تر شده اما هنوز زانوی آن‌ها خم است. کودکان در سن ۷ تا ۹ سالگی مانند یک فرد بزرگسال راه می‌روند.

الگوی درست راه رفتن

الگوی صحیح راه رفتن به فاکتورهای مختلفی از قبیل بینایی، گوش میانی، مغز، طناب نخاعی، عضلات، اعصاب، استخوان‌ها و مفاصل بدن ارتباط دارد و در صورتی که هر یک از این اعضا یا سیستم‌ها دچار اختلال شوند بر نحوه راه رفتن آن‌ها تأثیر خواهند گذاشت و باعث بروز مشکلات شدید یا کوتاه مدت از قبیل پیچ خوردگی مچ پا خواهند شد.

برخی دیگر از این بیماری ها مزمن یا دائمی هستند مانند اختلاف مادرزادی طول پاها، در مواردی که اختلال در الگوی راه رفتن بر عملکرد کودک برای انجام امور روزمره مانند رفتن به مدرسه، بازی کردن با کودکان یا رفتن به پارک تأثیر منفی گذاشته مراجعه به پزشک ضروری است.

اختلالات حرکتی

برخی از اختلالات مرتبط با  نحوه راه رفتن فقط از لحاظ زیبایی مشکل ایجاد کرده‌اند به عبارتی کودک از لحاظ ساختاری و عملکردی هیچ مشکلی ندارد. برخی دیگر از این اختلالات باعث بروز درد می‌شوند و بر عملکرد حرکتی کودک تأثیرات منفی می‌گذارند. در این شرایط کودک مدام زمین می‌خورد، توانایی او برای بازی کردن با دوستانش کاهش پیدا می‌کند و برای راه رفتن باید انرژی زیادی را صرف کند.

فلج مغزی

فلج مغزی یک نوع ناتوانی جسمانی است که بر روی نحوه راه رفتن کودک، حجم عضلات و حالت بدن او تأثیر می گذارد که این بیماری به علت آسیب دیدگی مغز نوزاد در دوران بارداری و زایمان و پس از آن به وجود می‌آید.

این اختلال معمولاً در سال‌های اول زندگی کودک تشخیص داده شده و به صورت خفیف تا بسیار شدید بروز خواهد کرد. فلج مغزی یک اختلال دائمی محسوب می‌شود که برای بهبود سلامت بیمار حضور یک تیم از متخصصین ضروری است.

علت اختلال حرکتی

برخی علل اختلال در الگوی راه رفتن نادر هستند. از جمله این علل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عفونت‌ها
  • سرطان یا تومورهای مغز و استخوان
  • لوکمی
  •   آرتریت روماتوئید که مفاصل را درگیر و باعث بروز درد می‌شود
  • اختلال تبدیلی که کودک به علت مشکلات مرتبط با سلامت ذهن دچار اختلال در الگوی راه رفتن خواهد شد،
  • اختلالات عصبی عضلانی از قبیل دیستروفی عضلانی دوشن که ضعف عضلانی باعث اختلال در الگوی راه رفتن می‌شود
  • مشکلات مرتبط با سلامت مغز و نخاع ناشی از سکته یا ضربه مغزی بر عملکرد مغز به منظور کنترل حرکات بدن تأثیر می‌گذارد.

در صورتی که بیماری کودک درمان نشود مفاصل آسیب خواهد دید و دامنه حرکات او برای دویدن، پریدن یا بازی کردن کاهش خواهد یافت بنابراین در صورت بروز هرگونه مشکل باید هر چه سریع‌ تر فرایند درمان را شروع کرد تا از بروز اختلالات بیشتر جلوگیری شود.